Na wstępie przepraszam za kilkudniowe milczenie, ale urobiony jestem po uszy. SFinks 43, festiwal, encyklopedia, redakcja Sawyera i Rakietowych szlaków, robota bieżąca – powoli tracę kontrolę. I tak jakoś zapomniałem, że czas najwyższy dodać trochę newsów, albo chociaż zacząć ujawniać zapowiedzi wydawnicze na ten rok. Bo tego oczekujecie zapewne najbardziej.

Samuel R. Delany to jeden z moich ulubionych pisarzy. Potrafi pisać zwięźle, nie ulegać modom, a jednocześnie rzucać tyle pomysłów na kartach jednej opowieści, że inni pisarze – wróć, wyrobnicy – zamieniliby to na kilkanaście cykli. U Delany’ego są to często pra-pomysły.

Kilka lat temu wydaliśmy w serii Klasyka Sience Fiction genialną powieść Babel 17. Seria KSF trochę wygasła, ale – drodzy czytelnicy – klasyki nie sieją. Taką serię łatwo popsuć, wypełnić pół- lub ćwierć-klasykami. Tu muszą się znaleźć naprawdę kamienie milowe światowej SF.  Tu nie może być pomyłek, falstartów. Dlatego z biegiem czasu mniej w KSF nowych pozycji. A na nową najlepiej nadaje się NOVA, jedna z najsłynniejszych powieści Samuela R. Delany’ego.  Książkę przygotujemy na koniec tego roku.Delany jest kojarzony z Nową Falą SF, ale to twórca samodzielny, nie lubiący by go identyfikowano  z jakimiś ruchami literackimi, trudny do zaszufladkowania. Ma oryginalny styl, a powieść Nova niewątpliwie należy do największych osiągnięć science fiction, można ją śmiało stawiać na jednej półce z najlepszymi powieściami Clarke’a, Bradbury’ego, Heinleina czy Herberta, ale literacko wyprzedza ich dokonania o staje. To powieść z 1968 roku, ale można powiedzieć, że jest pra-cyberpunkowa i blisko jej do pewnych rzeczy, o których 20 lat później pisał William Gibson.

Jednocześnie pełno w niej archetypów: poszukiwanie Graala, zemsta (i to jaka!), karty powieści wypełniają niesamowite postaci, a fabuła rwie do przodu jak w filmie Spielberga – są bitwy kosmiczne i wyprawa po element niezbędny do podróży międzygwiezdnych. A wszystko to w przyzwoitej objętości, ze słowem KONIEC na ostatniej stronie.

Prawdziwa klasyka. Takich rzeczy już się nie pisze!