Wojtek Sedeńko – blog – wieści ze świata SF

Wchodzimy w Nowy Rok

Autor: Wojtek Sedeńko, kategoria: WIEŚCI, utworzono: 30 grudzień 2022

Nowy Rok. Niby tylko zmiana daty, ale zawsze jesteśmy podekscytowani – czujemy niepewność wymieszaną z nadzieją. Nadzieją, by był lepszy, bo ostatnie lata nas nie rozpieszczają – epidemie, wojna tuż pod naszą granicą, marna, możliwe że najgorsza od 89 roku sytuacja gospodarcza, duża inflacja – więc chcielibyśmy, by było lepiej. Z dużą dozą niepewności, bo ceny podstawowych produktów wciąż przyspieszają i mety nie widać (choć z papierem nie jest tak źle, o czym na końcu), rządzący są zajęci nie ratowaniem tego dziwnego kraju, a wykopywaniem sobie stołków spod tyłków i rozpychaniem się u koryta, koszty energii instytucjonalnie powstrzymywane, ale w końcu wystrzelą i wie to najmniej nawet rozgarnięty Polak, czyli czeka nas długa recesja.

Patrzymy więc  w 2023 z optymizmem, choć wszelkie znaki na ziemi i na niebie pokazują, że lekko nie będzie. Ja na pewno nie będę się szampańsko bawił, bo to chyba nie czas na bale i w takiej sytuacji staje mi przed oczami orkiestra na Titanicu, co grała do końca. Poczytam (nie fantastykę), nadrobimy z żoną zaległe filmy.

W księgarni i wydawnictwie czas spokojny, już trwa remanent. Nowości styczniowe – Del Rey i Tołstoj idą do drukarni koło 10 stycznia, premiera pod koniec miesiąca. Będą też dodruki, bo zaczyna brakować Strugackich, Watsona, antologii ukraińskiej i Złotego Wieku amerykańskiej SF 1-2 – sprzedają się stale i całkiem dobrze. Ale dodruki pewnie na luty. Skończyłem redakcję ostatniego tomu serii Złoty Wiek, dwunastego i zbioru nowel i opowiadań Gansowskiego. Teraz korekta i w lutym do druku. Gansowskiego mam dużo tekstu, możliwe, że powstaną z tego dwa tomy – drugi jesienią. Zbiera się już materiał do nowego SFinksa.

 

 

 

 

 

 

 

 

Inni wydawcy zapowiadają trochę nowości, ale zapewne dopiero od lutego będzie ich więcej.

Imprez fantastycznych zapewne będzie bez liku, ale mnie i księgarnię zobaczycie tylko na kilku, wyselekcjonowanych. Coraz trudniej mi się te wyjazdy przygotowuje – w sumie jeżdżę na nie dla spotkań z czytelnikami. Gdyby nie to, już bym zarzucił konwenty, bo ogrom pracy przekracza wygenerowane zyski. Nie robię się też młodszy. Konwenty, to zresztą za dużo powiedziane. Targi tak, ale nie konwenty. Biznes, na którym można i trzeba zarobić. A zarabiają nie wszyscy – rotacja firm i firemek jest spora, opinie co do zyskowności takich imprez mocno podzielone wśród wystawców. Są jeszcze małe konwenty, odbywające się w szkołach, ale nastawione na gry we wszelkiej postaci i przebieranki, spotkań literackich niewiele, a sądząc z publikowanych w sieci relacji fotograficznych, nie cieszą się one liczną publicznością. Mam wrażenie, że już tylko czerwcowy festiwal jest konwentem w starym stylu, zwłaszcza odkąd zabrakło Polconów.

Tak, na festiwal zawsze czekam, bo tu spotykam się z ludźmi mile widzianymi, są właściwie jak rodzina, którą widzi się rzadko, raz do roku. To pracowity czas, ale dający mi wciąż wiele radości.

I na koniec coś optymistycznego. Raczej nie spodziewam się nowych podwyżek papieru. Sytuacja na rynku powoli się stabilizuje. Spadły zamówienia, produkcja nie zmalała, więc dostawy odbywają się na bieżąco. Ceny stanęły. Może pójdą w dół?

 

Komentarze (16)

Zostaw komentarz

Nick (potrzebny)

E-mail (niepublikowany) (potrzebny)

URL